Íslend­ing­ar hafa um ára­bil búið við upp­log­inn „verðstöðug­leika“ fjór­flokks­ins. Þrír þeirra eru í rík­is­stjórn núna og hugs­an­lega mun sá fjórði leiða næstu rík­is­stjórn og senni­lega kippa ein­um eða tveim­ur hinna með sér í hana.

Þess­ir flokk­ar vinna vel sam­an enda stend­ur eng­inn þeirra fyr­ir raun­veru­leg­um breyt­ing­um og eng­inn þeirra mun setja hag fólks­ins fram­ar hag fjár­festa eða fjár­mála­kerf­is­ins.

Hér er allt í rúst eft­ir þessa flokka. Al­veg sama hvert er litið, kerf­in okk­ar eru að falla hvert af öðru, hvort sem um er að ræða skóla­kerfið, heil­brigðis­kerfið, al­manna­trygg­inga­kerfið, vega­kerfið eða nokkuð annað. Sama hvert litið er, það er ekk­ert að virka sem skyldi, nema nátt­úru­lega fjár­mála­kerfið.

Það blómstr­ar sem aldrei fyrr og fjár­fest­ar, þeir sem hafa pen­inga á milli hand­anna, nýta sér mögu­leik­ana, sem þeir hafa fengið á silf­urfati, til hins ýtr­asta.

Aðrir, var­lega áætlað um helm­ing­ur þjóðar­inn­ar, horfa hins veg­ar á hag sinn versna frá ári til árs, eða ná kannski í besta falli að halda í horf­inu. Það á reynd­ar bara við um þá sem skulda lítið og hafa því ekki orðið fyr­ir því mis­kunn­ar­lausa áhlaupi sem Seðlabank­inn hef­ur staðið fyr­ir á hag og af­komu tugþúsunda ein­stak­linga á und­an­förn­um tveim­ur árum.

Það er staðreynd þrátt fyr­ir gas­lýs­ing­ar um vel­ferð, hag­vöxt og „góða eig­in­fjár­stöðu heim­il­anna“, að áhættu­sam­asta fjár­fest­ing­in á Íslandi eru fast­eigna­kaup.

Það að koma sér þaki yfir höfuðið eru mann­rétt­indi. Það er fátt mik­il­væg­ara í lífi hvers og eins en að eiga heim­ili, ör­uggt skjól í þeim vind­um sem blása, þar sem við deil­um sorg­ar- og gleðistund­um með okk­ar nán­ustu og eig­um okk­ur af­drep í dags­ins önn.

En nei, þess í stað búum við í landi þar sem bæði fast­eigna- og leigu­markaður­inn eru eins og villta vestrið og Seðlabank­inn spil­ar rúss­neska rúll­ettu með ör­yggi og skjól þeirra sem ekki geta varið sig.

Óbil­girn­in og hark­an gagn­vart heim­il­um lands­ins er slík að þó að verðbólg­an hafi lækkað um 42% frá því hún var hæst, hef­ur það eng­in áhrif haft á þessa him­in­háu vexti og seðlabanka­stjóri hef­ur jafn­vel látið hafa eft­ir sér að þeir muni ekki lækka á þessu ári.

Hér fer stöðugt allt á verri veg og það má vissu­lega kalla það „stöðuga efna­hags­stjórn“, en af­leiðing­arn­ar eru skelfi­leg­ar. Í raun er búið að hindra „hringrás lífs­ins“ því ungt fólk get­ur varla stofnað sín eig­in heim­ili og fæðing­artíðni hef­ur aldrei verið lægri.

Þetta er mann­fjand­sam­legt þjóðfé­lag og við erum far­in að súpa seyðið af því með al­var­leg­um af­leiðing­um.