Ríkisstjórnin ákvað í lok síðustu viku að leggja fram þingsályktunartillögu um að Alþingi samþykkti innleiðingu á þriðja orkupakka ESB. Stjórnarflokkarnir þrír ætla í krafti meirihluta á þingi að samþykkja að Ísland verði eins og kostur er hluti af sameiginlegum orkumarkaði Evrópusambandsins.

Hér gildir engu þó núverandi stjórn sverji og sárt við leggi að ekki standi til að leggja sæstreng fyrir raforku til Evrópu. Slíkt er marklaust hjal. Núverandi stjórnarflokkar hafa ekkert um það að segja hvað meirihluta Alþingis gæti dottið í hug að samþykkja í framtíðinni. Að innleiða þriðja orkupakkann er að bjóða heim óþarfa hættu á rafstreng til Evrópu.

Ísland er eyja. Okkur varðar ekkert um orkumál annars staðar í Evrópu. Orkan hér er okkar eign. Við eigum að nýta hana með sem ódýrustum hætti til að bæta og halda uppi góðum lífskjörum hér á landi á okkar eigin forsendum og undir okkar eigin sjálfræði og fullveldi. Utanaðkomandi eiga aldrei að fá hlutdeild í henni. Flokkur fólksins hafnar aðild Íslands að þriðja orkupakkanum og mun berjast gegn henni með ráðum og dáð.

Eitt vil ég gagnrýna hér. Það er hve seint ríkisstjórnin kemur með þetta mál inn í þingið. Hvers vegna lagði hún það ekki fram fyrir áramót eða í þingbyrjun sl. haust svo tryggja mætti vandaða þinglega meðferð?
Utanríkisráðherra á sér engar málsbætur með tal um að stjórnin hafi þurft svo mikinn tíma til að aðgæta hvort leggja ætti málið fram, því leita þurfti álits lögspekinga. Í mörg undanfarin misseri hafar ráðamenn vitað að sú stund væri að renna upp að Íslendingar yrðu að taka afstöðu til þriðja orkupakkans. Norska Stórþingið samþykkti þetta fyrir ári síðan að undangengnum mjög hörðum deilum í Noregi sem enn sér ekki fyrir endann á. Þá sást hvert stefndi og við höfum beðið þess hvað ríkisstjórn Íslands ætlaði að gera í málinu.

Vondur bragur er á því þegar ríkisstjórn kemur með jafn risavaxið og umdeilt mál inn í þingið til samþykktar þegar einungis örfáar vikur eru eftir af starfstíma þess. Slíkt vekur grunsemdir um að ríkisstjórnarflokkarnir séu með slæma samvisku út af þessu máli. Það á koma aftan að okkur. Keyra málið í gegn undir tímapressu, svo umræðan verði sem minnst og andstæðingum þriðja orkupakkans gefist sem minnst ráðrúm til andmæla. Ég minni á að það ríkir lítið traust til þingsins. Minna en  helmingur kjósenda styðja ríkisstjórnina. Svona vinnubrögð eru ekki til þess fallin að auka þetta traust, né draga úr tortryggni almennings í garð löggjafavaldsins og kjörinna fulltrúa.

Kjósi meirihluti þingsins að innleiða þriðja orkupakkann hlýtur krafa að koma fram um að forseti Íslands vísi málinu til þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er þjóðin sem á að eiga lokaorðið.