Ein alvarlegasta vanræksla stjórnvalda gagnvart eldri borgurum er skortur á dvalar- og hjúkrunarrýmum ásamt skorti á starfsfólki. Nú bíða 1.722 aldraðir eftir hjálp við sitt hæfi. Einnig er löng bið eftir hinni svokölluðu hvíldarinnlögn og þarf einstaklingur nánast að vera algjörlega ósjálfbjarga til að eiga kost á slíku. Það eru s.s forréttindi á efri árum að fá að nýta sér það sem á að vera sjálfsögð þjónustu, virðing og mannréttindi gagnvart þeim sem komnir eru á efri ár. Það ætti að vera markmið löggjafans hverju sinni að tryggja öldruðum áhyggjulaust ævikvöld en ekki þvert á móti eins og nú er, að baka þeim eins miklar áhyggjur, kvíða og vanlíðan og raun ber vitni.
Að hugsa sér að enn skuli vera tugir aldraðra liggjandi í dýrasta úrræði sem völ er á sennilega í víðri veröld. Þar sem þau eru látin liggja inni á Landspítala – háskólasjúkrahúsi þrátt fyrir að meðferð þar sé lokið. Þetta er þvílík þjóðarskömm að ég á erfitt með að tala um þetta enda búinn að horfa upp á grátandi kæran ástvin eiga að verða fluttur hreppaflutningum langt frá fjölskyldu sinni, til að koma honum út af spítalanum. Þetta er síðasta sort og ekki bjóðandi neinum að þurfa að þola sem á að geta treyst á ást okkar og umhyggju.
Það er óafsakanlegt að ekki skuli vera búið að útrýma hvers konar mönnunarvanda í þjónustu við aldraða. Það er líka óafsakanlegt að dvalarrými skuli vera nýtt til hjúkrunarrýma þannig að vaxandi skortur er á hvoru tveggja. SFV (samtök fyrirtækja í velferðarþjónustu) hafa ítrekað gagnrýnt þá stefnu ríkisstjórnarinnar að ráðast í uppbyggingu nýrra hjúkrunarheimila í stað þess að tryggja betur rekstrargrundvöll þeirra sem þegar eru fyrir í landinu. Það er að sjálfsögu óráðsía að ætla að laga vandann með fjölgun hjúkrunarrýma ef fjármagn er ekki til staðar til að reka þau. Ég skil ekki hvers vegna stjórnvöldum hefur ekki tekist að byggja fleiri hjúkrunarheimili og tryggja rekstrargrundvöll þeirra á sama tíma.
Eitt af þingmálum Flokks fólksins styttir til muna bið eftir öruggri búsetu á dvalar- og hjúkrunarrýmum eftir að einstaklingur hefur gengist undir færni- og heilsumat. Ef málið verður samþykkt ber stjórnvöldum eðli málsins samkvæmt að fylgja lögunum. Að öðrum kosti gætu þau orðið skaðabótaskyld gagnvart þeim sem eiga rétt á úrræðinu og hafa orðið fyrir tjóni vegna meints lögbrots gegn þeim.
Það er okkar skylda að hugsa vel um aldraða og búa þannig um hnútana að þeir geti lifað mannsæmandi lífi síðustu ár, mánuði, vikur og daga ævinnar. Við þurfum róttækar aðgerðir í þessum málum, strax!
